diray67 Üye Puan: 202  | Gönderilme Tarihi: 18 Kasım 2010 12:06:48
Konsol sahipleri onun kulağını her daim çınlatıyor olsa da, aradan geçen onca yılın ardından bir PC kullanıcısı olarak kendilerine “eski dost” tabiriyle hitap etmemin yerinde bir karar olacağına inanıyorum. Çünkü Master Cheif “monitör ekranını” ziyaret etmeyeli nereden bakarsak dört kocaman yıl geçmiş. Kuraklığın oyun dünyasında da sıçradığı şu günlerde tamamen eksi moda bir “birinci kişi bakış açılı ateş etmece” oyununa kimse hayır demez herhalde. Bir de bu oyun Xbox’la özdeşleşmiş bir isme sahipse, Halo’nun bu ikinci PC çıkarmasına seyirci kalamayacağınızdan adım gibi eminim.
Yalnız ilk denemesinde Halo’nun Xbox’ta ki kadar PC kullanıcılarını da kendine hayran bırakabildi mi diye hatırlayacak olursak, bu tabi biraz öznel bir soru olur. O yüzden bunu çok fazla kurcalamak istemiyorum. Ama gördüğüm kadarıyla Sayın Bungie, Halo 2 için fazlaca ders çıkarmış gibi duruyor. Çünkü uyarlama olmasına rağmen böylesine iddialı bir şekilde karşımıza çıkması beklentilerin de had safhaya taşınmasına neden oluyor. Tabi oyunu yıllar evvel Xbox’ta deneyenler için birçok şey sürpriz olmayacaktır. O yüzden bu konuda fazla dil dökmeye gerek görmüyorum. Halo’yu büyük keyifle oynayan bizler için Halo 2′nin de aynı oranda başarılı olacağına inanmak zor değil.
Halo Dayı
Teknik ayrıntılara hemen geçmeden önce oyunun senaryosu hakkında bir iki bir şey söyleyelim. Özellikle konunun işleyiş şekli çok hoşuma gitti. İlk birkaç bölüm Master Cheif ile senaryoyu kaldığı yerden devam ettirdikten sonra karşı tarafın kontrolünü ele alıp, temelde bağlantılı fakat bambaşka sayılabilecek bir maceraya daha atılmak gerçekten çok iyi olmuş. Daha önce birçok oyunda gördüğümüz bu uygulamayı Halo serisinde de tecrübe etmek oyunun başarısı açısından gerçekten çok önemli. Her ne kadar oynayışta büyük farklılıklar yaşanmasa da senaryoyu birde karşı tarafın gözünden görmek beraberinde oyuncunun nefes almasını sağlayacaktır.
Sakın yanlış anlamayın. Oyuna sıkıcı demek istemiyorum. Bence yapımcıların oyunu bu şekilde tasarlamaları yine çok yerinde bir karar olmuş. Bunun tekrar oynanabilirliğe de etki ettiği çok açık. O yüzden oyunun senaryosunu daha doğrusu senaryonun anlatım şeklinden memnun kaldığımı belirtebilirim. Tabi bunda videoların etkisini unutmuyoruz.
Parlayan İnsanlar…
Baştan belirtmek istiyorum oyunun grafikleri konusunda aşırı bir beklentiniz olmasın. Elbette kafadan grafiklere kötü demek istemiyorum ama kontrol elime verildiği ilk anlarda kaplamalar konusunda küçük çaplı bir hayal kırıklığı yaşadığımı itiraf etmek istiyorum. Konsoldan PC’ye çevrilen oyunların alışılageldik problemlerinden biri yine bu sorun olsa da böylesine isim yapmış bir oyunun PC’de daha yakışıklı görünmesini dilerdim. Hatırlar mısınız bilmem ama ilk Halo’nun da sayılı eksilerinden biriydi bu. Neyse, ilk oyunla Halo 2′yi grafiksel bağlamda karşılaştırdığımız zaman arada dağlar kadar fark olduğunu görmek zor değil. Halo 2′nin Xbox için piyasaya çıktığı tarihi göz önünde bulundurduğumuzda 3 yıl gibi bir sürenin geride kaldığını görüyoruz. Her ne kadar PC’ye çeviri yapmak için biraz geç kalındığını düşünsem de oyunun “yeni nesil grafik teknolojisi” mevzusunu kenarından köşesinden yakalayabildiğini belirtebilirim. Grafikleri ilk gördüğümüz anda bunu hissedebiliyorsunuz.
Öncelikle oyunun gerçekten çok temiz bir grafik kalitesi var. Sürekli canlı renklerin kullanımını da buna eklediğimizde pırıl pırıl kareler ekrana yansıyor. Yalnız başta da dediğim gibi grafik motorunun yüksek not alabilmesi için sadece bunlar yeterli değil tabii ki. Hayal kırıklığına uğramanıza sebep olabilecek başlıca neden elbette grafik motorunun yaşı olacaktır. Eğer oyun konsol ve PC için aynı zamanlarda piyasaya çıksaydı Xbox’ta yaşattığı efsaneyi PC kullanıcıları içinde yaratabilirdi. Ama maalesef oyunda son 3 yıl içerisinde çıkmış olan diğer iddialı FPS oyunda olmayan hiçbir yeni efekt veya grafik kalitesi göremiyoruz.
Özellikle karakter modellemeleri parlak kaplamalarla makyajlanmış olmalarına rağmen çok köşeli ve gerçekçilikten uzak görünüyorlar. Bu durumu diğer nesnelerde ve düşman tasarımlarında da görmek mümkün. Çok alakasız ama grafikleri ilk gördüğüm zaman nedense aklıma Duke Nukem 3D geldi. Ayrıca oyunun grafik motorunda Xbox’tan kalma izlerin olduğunu hissedebiliyorsunuz (doğal olarak). Kameranın kullanımı, elimizde ki silahların duruşu falan oyunun Xbox’tan çevri olduğunu belli ediyor. Tabi böyle olmasının çok fazla rahatsızlık çıkaran bir şey olduğunu söyleyemeyiz açıkçası. Oyuna alıştıktan sonra böyle şeyleri görmemeye başlıyorsunuz.
Halo’nun hayli büyük mekanlarda geçtiğini ilk oyundan da biliyorsunuzdur. Böyle anlarda kalabalık ve efekt yüklü sahnelerin üstesinden rahatlıkla gelebilmesi oyunun öyle çok kötü grafikleri olmadığını ortaya koyuyor. Gayet rahat bir oynayışa sahip olan Halo 2′nin bölümleri arasındaki geçişler de çok hızlı oluyor. Kafaya takılacak çok fazla bir kusuru yok yaşlı olmasından başka. duvarların içine geçen objeler ve cesetlerdeki anlamsız grafik bozulmaları gibi ufak tefek bug’ları görmezden gelebiliriz herhalde. Her şeye rağmen oyunun belli bir standardın üzerinden sayılabilecek bir grafik kalitesi var. Özellikle bunu göz önünde bulundurarak grafiklerin “özetle” iyi durumda olduğunu söylüyorum. Yalnız oyun 1-2 yıl önce monitörlerimize uğrasaydı buraya yazılacak daha çok şeyimiz olurdu.
Grafik yapılandırmasını tek bir çerçeve içerisinde düşündüğümüz zaman aslında tek tek ele alınması gereken bir sürü ayrıntıya sahip olduğunu görüyoruz. Animasyonlar özellikle kendilerini tek başına övdürecek kadar hoşuma gitti. Animasyondan kastım karakterlerin oyun içerisindeki hareketleri. Gayet samimiyetle söylüyorum bazı kalbur üstü FPS’lere aşık atabilecek kadar yumuşak ve birbirleri arasında geçişleri çok ustaca ekrana taşıyabilen animasyonları var Halo 2′nin. Karakterlerin videolarda ki performanslarına göre oyun içerisinde daha mekanik hareketler yaptıklarını kabul edebilirim. Ama bu tür noktalar çok dikkatli bakılmadığı sürece fark edilmiyorlar.
Grafikleri anlatmaya çalışırken belirttiğim bazı bug’ları bir kenara bırakırsak yapımcıların bu konuda takdir edilecek kadar iyi işler çıkardıklarını görüyoruz. Dost ve düşmanlar bayağı bir zeka fakiri (oraya geleceğim) olsalar da yapabildikleri hareketlerin sayısı oldukça fazla tutulmuş. Örneğin bir düşmanın ateş etmek ve saldırmak dışında uçma, siper alma, eğilme gibi farklı eylemleri kullanarak atağa geçmesi animasyonların başarısını ortaya koyuyor. Tasarlandıkları tarihi de hatırladığımız zaman artılar hanisini doldururken kesinlikle animasyonları atlamamak gerekiyor. Bu konuda söylenebilecek tek kusur videolardaki hareket çeşitliliğini oyun içerisinde pek göremememiz. Az evvel karakterlerin hareket yelpazesinin geniş tutulduğunu söylememe rağmen daha iyisi olabileceğini de atlamıyorum.
Oyundaki ara sahnelerin nasıl bir şey olduğunu tahmin edebiliyorsunuzdur. Halo 2′nin kendi grafik motoruyla yapılan videoların gayet güzel olduğunu sizde fark etmişsinizdir. Senaryoyu aktarma işinde bir hayli başarılılar. Bu yüzden yapımcıların kurgulama konusunda çok çalışmış olduğunu söyleyebiliriz. Bütün ara sahneler sanki bir film izliyormuşçasına etkili bir hava içerisinde. Olayların akışı, ana karakterlerin başına gelen hadiseler vs. gayet ilgi çekici görünüyor. İki farklı tarafı kontrol ediyor olmamızın etkisiyle bir süre sonra konuyu merak etmeye başlıyorsunuz. Videoların yalnızca bölüm sonlarında veya başlarında değil de kısa süreli de olsa bölüm içerisinde devreye girmesi monotonluğu büyük ölçüde önleyebiliyor. Bu tür FPS oyunlarının ortak problemlerinden biri arada taraf değiştirmenin, sürekli araçlarla haşır neşir olmanın ve videoların etkisiyle ortadan kalkmış oluyor. Siz ne düşüyorsunuz bilmiyorum ama bence ara sahneler olması gerektiği kadar iyi.
İngilizce Konuşan Uzaylılar…
Oyunun sesleri ne yazık ki benim pek hoşuma gitmedi. Xbox çevrisi olmasının bununla bir ilgisi var mı bilmiyorum ama artık “grafik” kadar önemli olan ses efektlerinin daha iyi olması gerekliydi. Çünkü oyunu bütün halinde bir zincir olarak düşünürsek bir yerde akıl karıştıracak bir sorun olması insanın izlenimlerini de etkiliyor. Silahlardan ve etraftan gelen normal efektlerden önce karakter seslendirmelerinin daha iyi yapılması gerekliydi. Şuan ki durumlarına kötü demiyorum ama biraz daha ruhlu konuşuyor olsalar seslerin notu çok daha yükseklere çekilebilirdi.
Diğer ses efektlerinin de kendilerine has bir tarzı var. Silah ve patlama seslerine bir süre sonra alışıyorsunuz. Diğer oyunlardan ne kadar iyi ne kadar kötü o konuda bir şey söylemiyorum ama oyun ses efektlerinde fark edilebilen bir kusur olmadığını söyleyebilirim. O yüzden ses kulvarı da seslendirmelerin biraz ruhsuz olması dışında yeteri kadar iyi. Diğer ırkların ve uzaylı tayfasının seslendirmesi sanki normal karakterlere göre daha bir başarılı gibi. Çünkü onların ses renklerine verilen ciddiyeti ana karakterlerde göremiyoruz.
Aksiyon oyunlarında oyunun sürekliliğini ve çarpışmaların eğlencesini arttıran başlıca unsurlardan biri müziklerdir şüphesiz. Özellikle heyecanlı sahnelerde müziklerinde aksiyonla uyumlu olması sayesinde oyundan alınan keyfin çok daha had safhaya ulaştığına inanmışımdır hep. Halo 2′deki müziklerin bu uyumu yakalayabildiğini belirtebilirim. Bazı çatışmalarda müziklerin varlığını ciddi ciddi hissedebiliyorsunuz. Ayrıca melodilerin kendilerini tekrar etmemesi de gayet önemli bir şey. Her bölümün kendine has bir tarzı bulunuyor. Ama genelde aksiyon sahnelerinde bu çeşitliliği görebiliyoruz. Normal anlarda müzikler pek fark edilmiyor. Ama bunun bir eksi olduğunu söylemiyorum. Oyunun kendine has melodileri var. O sebeple müziklerle çok fazla vakit kaybetmek istemiyorum. Oyundan beklenilen eğlencenin ve shooter hissiyatının bize yansımasında müziklerin gayet büyük bir var. Ses kulvarını bir bütün halinde düşünürsek müziklerin etkisi sayesinde ses problemlerinin bir çoğunu unutup 4 yıldız gibi hayli yüksek bir not veriyorum.
Araçlara Fare Takviyesi
Oyunumuzun kontrolleri klasik FPS kontrolleriyle hemen hemen aynı sayılır. Ancak Xbox çevrisi olmasının getirdiği bazı ufak farklılıklar var. Temel olarak klasik klavye+Mouse’un dışına çıkmasak ta özellikle araç kullandığımız kısımlarda oyun bayağı bir değişiklik gösteriyor. Mouse’la birlikte çalışan araçlar ilk başta biraz bocalamanıza neden olabilir. Ama alışınca bunun bazı faydalarının olduğunu bile görebilirsiniz. Özellikle bazı manevralar bu sayede çok rahat gerçekleştirilebiliyor. Ama iş kısa ve dar alanlarda ileri geri gitmeye geldi mi insanın saçını başını yolduracak kadar sinir bozucu kontrol problemleriyle karşılaşıyoruz.
O yüzden araç kontrollerinin randımanlı çalıştığını söyleyemeyeceğim. Ama normal zamanlarda kontroller konusunda problem yaşayacağınızı zannetmiyorum. Çünkü oyunun imzası sayabileceğimiz ufak farklılıklar dışında zaten ellerimiz ezbere biliyor bu kontrolleri. Oyun sadece normal bir FPS gibi monoton bölümlere sahip olsaydı kontroller için bir şey diyemezdik. Ama araç kullanımı biraz zorlu olduğu için kontrollerden memnun kaldığımı belirtemem.
Halo 2 oynayarak geçirdiğim süre zarfında fark ettim ki edindiğim izlenimlerde en çok ikilemde kaldığı kısım yapay zeka oldu. Çünkü Halo 2′nin yapay zekası nedense pek istikrarlı bir çizelge çizemiyor. Bazen farkını gösterecek kadar zeki tepkiler verirken, bazen de hayli saçma hareketler yapabiliyor. Bu yüzden yapay zekayı pek fazla övemeyeceğim. Yan karakterlerin arada bir zeki şeyler yaptıklarına şahit olabilirsiniz. Ama bazen de sanki önceden kurulmuşlar gibi melül melül bakındıkları da olabiliyor. Tabi böyle şeylere çok fazla takılmazsanız yapay zekanın oyun boyunca sorun çıkaracağını zannetmiyorum.
Düşmanların yapay zekaları türlerine göre değişiyor. Açıkçası arada saklanmak falan akıllarına gelse de pek bir zeka belirtisi gösteremiyorlar. Ama galiba olması gerekende bu. Çünkü bu tip aksiyon tabanlı, her yerden düşman aktığı shooter oyunlarında öyle zeka küpü yaratıkların olmasını kimse beklemiyor herhalde. O yüzden oyunun yapay zekasının orta karar bir yerlerde seyrettiğini söylüyorum.
Tonla Araç ve Silah…
Teknik ayrıntılardan kurtulduktan sonra artık Halo 1′den bu yana ne değişmiş, ne değişmemiş ona bakabiliriz. Öncelikle şunu söyleyeyim oyuna başlar başlamaz yine her şeyin eskisi gibi olduğunu göreceksiniz. Aslında Halo 2 yeni bir oyun değil ama PC kullanıcıları için Halo 1 ve 2 için gayet uzun bir ara verildi biliyorsunuz. Neyse oyuna başlar başlamaz kısa bir girişin ardından aksiyonla baş başa kalıyoruz. Silah yelpazesinin bir hayli geniş tutulmasının sayesinde daha ilk anlarda Halo keyfini almaya başlayacağınızı temin edebilirim.
Yalnızca kendi silahlarımızın değil, uzaylı tarafın vuruş gücünün de bize sunulmasının bunda büyük bir etkisi var. Tabi çift taraflı silah kullanabilmemizi de unutmamak lazım. Oyundaki HUD işlevinin nasıl olduğunu daha evvelden de biliyorsunuzdur. Master Cheif’in giymiş olduğu o meşhur zırhın bir enerji kalkanı var ve bu tükenince korumasız kalıyoruz (yok ya). Böyle bir durumda yapmamız gereken bir süre çatışmadan uzaklaşıp zırhın tekrar şarj olmasını beklemek.Yani kısaca Halo 2′de modaya uyarak bu “bekle geçsin” işinden nasibini alıyor.
Yazının birçok yerinde oyun boyunca çok fazla araçla haşır neşir olduğumuzu belirtmiştim. Yapımcılar bu sefer işi bayağı abartmışlar gibi. İlk oyundan da aşina olduğumuz ateş gücü ortalama düzeyde olanlardan, kocaman tanklara kadar çeşit çeşit ilginç araç önümüze sunuluyor. Ayrıca deneyebildiğimiz uzaylı teknolojisi silahlarla sınırlı kalmayarak, uçanlar dahil olmak üzere diğer tüm “yabancı” araçlarda emrimize amadeOyunun Multiplayer kısmı ben dahil bir çok kullanıcıya biraz yabancı gelecektir. Çünkü yapımcıların sunduğu olanaklar sayesinde live kullanıcılarıyla omuz omuza veya karşı karşıya çarpışabiliyoruz. Tabi buna alışmanın zaman alacağını zannetmiyorum. Çünkü yıllardır Multiplayer FPS’lerle bir şekilde içli dışlı olduğumuz için Halo 2′de bu yenilik dışında size yabancılık çektirmeyecektir. Yani denemekten çekinmeyin.
Oyunun artılarını tek bir paragrafta toplarsak bir shooter oyunundan beklenen tüm eğlenceyi fazlasıyla oyuncuya sunabildiğini başa yazmak gerekir. Ayrıca tecrübeli yapımcıların elinden çıktığını bir bakışta fark edebilirsiniz. Silah ve araç çeşitliliği de yabana atılmayacak cinsten.
Eksilerini tek bir tarafta toplarsak öncelikle oyunun PC’ye biraz fazla “geç” uyarlandığını belirtmem gerekir. Yaşının getirdiği eksileri bir kenara bırakırsak, seslendirmelerin ve bazı kontrol sorunlarının çok göze battığını söyleyebiliriz.
Sonuç
Oyunlardan genelde şikayet etmem ama son zamanlarda yeni oyunların eskilerinin tadını verememesinden çok şikayetçiyim. Teknolojinin bu kadar ilerlemesinden mi kaynaklanıyor bilmiyorum ama nedense yeni oyunları saatlerce oynayamaz oldum. Eğer bu durum teknolojiden kaynaklanıyorsa birkaç yıl sonrasını düşünemiyorum. Şu sıcak günlerde eski günlerin tadını verebilecek bir oyun arıyorsanız Halo 2 doğru adres olabilir. Ufak tefek eksileri görmezden gelebilirseniz konsoldaki kadar olmasa da PC’de de Halo efsanesini yaşayabilirsiniz. İyi oyunlar.
Alıntıdır: http://www.indirgen.com/Program-Tanitimlari/halo-2-oyun-inceleme.html
|
Ara
