x12x Üye Puan: 200  | Gönderilme Tarihi: 06 Ekim 2010 13:06:37
Eskileri seviyorum. Eski filmler, eski müzikler, eski insanlar… Saymaya kalkarsam inanın çok uzun sürer. Sebebini bilemediğim bir huzur var bu eskilerde. Şöyle dönüp bir Singin' In The Rain izlerken içim tuhaf olur misal; her ne kadar metalci bir kişilik olsam da Frank Sinatra çaldığı vakit özellikle de parça, orta tempoluysa dalar giderim bir yerlere. Veya o dönemleri yaşatan, memleketimizin yetiştirdiği büyük değerlerden Şevket Uğurluer vardır bilenler bilir. TRT'deki Anılarla Müzik programının sıkı takipçisiydim yayınlandığı dönem. Eskiler güzelmiş, 1940'lı 50'li yıllar (savaşları ve bilumum olumsuzlukları saymazsak tabii ki). İnsana ve insanlığa dair ne varsa günümüzden daha yüksek mertebedeymiş o zamanlar. Belki teknoloji, belki dayatmalar, belki bilemediğim başka sebepler değiştirmiş bu yapıyı. Ama aklım hep orada, eskilerde.
Mafia'yı oynarken delicesine eğlenmem, karakterle ve şehirle kendimi özdeşleştirmem bilinçaltımdaki bu adlandıramadıklarımın tetiklemesi neticesindedir sanırım. Mafia'nın finalinde gözyaşlarına boğulmam (evet manyağım) da bundandır. Oyun, çıktığı dönemde büyük ses getiren, sessiz ve derinden gelen bir devdi. Geldi, ortalığı yıktı ve gitti; ardında yıllar boyu süren "Mafia II ne zaman çıkar?" sorusunu bırakarak. Ve beklenen oldu Mafia II raflarda yerini aldı. Çok klasik bir tabirle "oyun bekleneni verebildi mi?", az sonra uzun uzun anlatacağım kendi penceremden; ancak netleştirmek istediğim bir nokta var, o da son zamanlarda yaygınlaşan indirilebilir içeriklerin (DLC) yeni çıkan bazı oyunları net olarak güdük bırakması. Yeni araç, silah, harita, kostüm vb. eklentiler veya ek görevler bir yere kadar anlaşılabilir ama oyunda bulunabilecek temel özellikler (yazının sonlarında bu konuya değineceğim) ana oyundan çıkartılıp da bu olması gereken, bir yerde hayatî öneme sahip özelliklerin, üstüne para verilip oyuna dâhil edilebilecek olması düşüncesi, gerçekten çok rahatsız edici.
Uyu uyu yat uyu
Mafia II'de yönettiğimiz karakter İkinci Dünya Savaşı'ndan taze çıkmış, ailesinin borcu yüzünden paraya sıkışan İtalyan asıllı bir genç, Vito Scaletta. Tahmin edebileceğiniz üzere hikâyenin mantığı pek tanıdık. Para bulmak için suça boğazına kadar batmak, sonra da çeşitli entrikaların arasından doğru şekilde sıyrılıp hem kendini bir şekilde temize çıkartmak ve hayata kaldığı yerden devam edebilmek üzerine kurulu. Ayrıntılarla sizi sıkmak istemiyor öte yandan da olası spoiler'lara kapı aralamamak adına pek bir şeyden bahsetmiyorum. Onun yerine oyunun kurgusu, ilerleyişi ve 2K tarafından övüle övüle bitirilemeyen Mafia II şehri, Empire Bay'den bahsedeceğim.
Oyunda "Chapter" sistemi var ve her chapter yani bölümde bir ana görev, zaman zaman birden fazla da yan görev olabiliyor. Yani ana senaryo görevine ek olarak sürpriz bağlamında olaylar karşınıza çıkıyor ve yer yer eften püften gelişmeler sonucunda yapmanız gereken görevcikler hâsıl oluyor. Oyun bu, eleştirecek değilim elbette ama başlarda "Vay be işe bak" dediğim durumlar, bölümler ilerledikçe resmen buharlaşıyor ve akabinde gayet tekdüze oynanışa sahip bir oyuna dönüşüyor Mafia II. Şöyle ki, her bölümü tamamlıyorsunuz, bölümü bitirmek için yapmanız gereken şey yatıp uyumak! Yani harala hurala giriyorsunuz bir yerlere, ortamı dağıtıyorsunuz ve gayet mülayim bir biçimde eve dönüp don atlet yatıyorsunuz. Böylesine gereksiz bir ayrıntıyı dayatarak oyuncuya sunmak ve uygulatmak zorunda bırakmak oyunun sanırım en garip ve gereksiz ayrıntılarından biri. Bölümler, dolayısıyla görevler de bir noktadan sonra tekdüzelikten sıkıcı kategorisine uzanıyor. Haritanın bir ucundan diğer ucuna görev yapmak için gidiyorsunuz, sonra ek görevcik çıkıyor, o da haritanın ayrı bir ucunda. "Görevdir, ne yapalım be abi ekmek parası" diyerek gidip onun da üstesinden geliyorsunuz. Sonra oyun size "eve git" diyor, malum yatıp uyumak lazım bölümü bitirmek için. Ama ortada bir sorun var, o da evimizin yine haritanın bambaşka bir ucunda olması.
|
Ara
